قطعات یک کفش بسته به نوع کفش می تواند بسیار متفاوت باشد

قطعات یک کفش بسته به نوع کفش می تواند بسیار متفاوت باشد.

به عنوان مثال، کفش های کتانی دارای بند هستند در حالی که پاپوش ها این گونه نیستند.

از سوی دیگر، در هر کفشی بدون توجه به سبک، برخی ویژگی های استاندارد وجود دارد.

تنوع کفش ایمنی اسپرت بسیار بالا می باشد.

هر کفشی یک زیره محکم دارد. وجود آن زیره محکم چیزی است که کفش را از جوراب جدا می کند.

کفش کار ایمنی ملی از قلب دوم شما محافظت می کند.

گاهی از من پرسیده شده که آیا مقرنس سنتی به دلیل سفت نبودن زیره کفش به حساب می آید؟ پاسخ این است که مقرنس یک کفش است، زیرا مواد ساخته شده برای ایجاد یک مقرنس سنتی، چرم، به اندازه کافی سخت است که از پای کاربر محافظت کند، به گونه ای که جوراب نمی تواند.

در زیر لیستی جامع از قطعات انواع کفش آورده شده است.

با استفاده از کفش ایمنی مدل نوین می توانید بدنی سالم تر داشته باشید.

آنها ممکن است در کفش های همه سبک ظاهر نشوند.

اولین کفش‌های شناخته شده در سال 1938 در اورگان پیدا شد.

این کفش‌ها صندل‌هایی بودند که از خاکشیر درست می‌شدند که قدمت آن تقریباً به 10500 قبل از میلاد می‌رسید.

جنس کفش کار بسیار باکیفیت می باشد.

محققان بر این باورند که کفش‌ها قبل از این پوشیده می‌شدند، اما مواد مورد استفاده باعث فرسایش یا پوسیدگی آن‌ها می‌شد.

صندل‌های فورت راک ، همانطور که اکنون شناخته می‌شوند، با استفاده از زیره‌ای نزدیک به هم و رویه‌ای با ریسمان باز ساخته می‌شدند که یک فلپ پنجه ایجاد می‌کرد.

تعدادی صندل در این منطقه یافت شد که همگی از یک جنس و سبک استفاده می کردند.